බස් එකේ අතවරය (17+ )

බස් වල සිද්ද වෙන කාන්තා හිංසනය කියන්නේ බ්ලොග් අවකාශේ වගේම අනික් තැන් වලත් කතා වෙන බොහොම ප්‍රසිද්ධ මාතෘකාවක් නේ. මේ කියන්න යන්නේ ඊට වඩා ටිකක් විතර වෙනස් කතාවක්.

මේ සිද්දිය සිද්ද උනේ ගිය අවුරුද්දේ මම කැම්පස් ඉඳං ගෙදර එන දවසක. මම සාමාන්යෙන් මාතර ඉඳං මහනුවරට එන්න පිටත් වෙන්නේ රැ ජාමේ. ඒකාලේ දැන් වගේ හයිවේ තිබුනේ නෑ නේ. දවල් ට්‍රැෆික් එකත් එක්ක ගමන පිටත් උනොත් මුළු දවසම යනවා. ආසන්න විදිහට පැය නවයක්  හෝ ඊට වඩා (නෝමල් බස් එකේ හරිද. ඉන්ටර්සිටියේ ගිහින් කොහොමද  මහපොලෙන් ජීවිතේ ගැට ගහගන්නේ..D) . හැබැයි රැ පිටත් උනොත් පැය හයකින් විතර එන්න පුළුවන්. නුවර මාතර කෙලින්ම යන්න පුළුවන් බස් දෙකයි තියෙන්නේ. එකක් තමයි මාතර මාතලේ බස් එක . අනික තමයි මහනුවර වලස්මුල්ල බස් එක.

අදාල දිනේ මම මාතර ඉඳං ආවේ මාතර මාතලේ බස් එකේ. ඒක සෙමි ලක්සරි බස් එකක්. ඕක මාතර ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් පිටත් වෙන්නේ හවස හතයි කාලට විතර. මම ඉඳගෙන හිටියේ බස් එකේ පිටිපස්සේ සීට් එකේ ජනේලේ ළඟ. (පෙම් මුල්ල කියන්නේ එතනට නේද? )  සාමාන්‍යයෙන් මේ බස් එක කොළඹට එනකන් ලෝඩ් වෙන්නේ නෑ. ඉතින් ගාල්ලට එනකන් පිටිපස්සේ සීට් එකේ හිටියේ මමත් එක්ක තව එක්කෙනෙක් විතරයි. ගාල්ල පහුවෙලා බුස්ස කඳවුර ලඟින් ඔන්න ආමි පෙනුමක් තිබුණ හාදයෙක් බස් එකට නැග්ගා. ආමි පෙනුමක් කියලා මම කිව්වේ කොන්ඩේ කොටටම කපලා ලොකු ට්‍රැවලින් බැග් එකක් පිටේ එල්ලං හිටි නිසා. එයා ඉඳගත්තේ මං ලගින්.

හෝල්ට් දෙකක් යන්න ලැබුනේ නෑ මිනිහා කුම්භකර්ණයා වගේ නිදි. මේ වෙනකොට බස් එකේ වේගේ සීය පන්නලා තිබුනේ. හුලං පාර දරන්න අමාරු නිසා මම ජනේලේ වැහුවා. ඔන්න එක පාරට බස් එක ලොකු බ්රේක් පාරක් ගැහුවා. එත් එක්කම ආමි අය්යා ඉස්සරහට විසි වෙලා පිටිපස්සේ දොරයි සීට් එකයි අතර තියන තහඩුවේ “ඩොන් “ ගාල ඔලුව වද්දා ගත්තා. මිනිහගේ නිදිමත කොච්චරද කියනවා නම් ඒක පොඩ්ඩක් වත් ගානක් නැහැ. අයෙත් හරි බරි ගැහිලා නිදි. සමහර විට නයිට් ඩියුටි ඉඳලා වෙන්න ඇති එන්නේ.

ඔන්න බලපිටිය හරියෙන් තව කෙනෙක් බස් එකට නැග්ගා. වයස පනහ පැනපු සුදු සරමයි ෂර්ට් එකයි ඇඳ ගත්ත ඇඳුම පුරා බුලත් කෙල කහට බැඳිච්ච අපිරිසුදු ඩයල් එකක්. මිනිහත් ආවේ පස්සේ සීට් එකට. එයා ආමි අය්යට එහා පැත්තෙන් ඉඳ ගත්තා.

ඔන්න ටික වෙලාවකින් එයත් නිදි කිරන්න පටන් ගත්තා. හැබැයි මිනිහා නිදි කිර කිර ටිකෙන්  ටික ආමි අය්යා පැත්තට බර වෙනවා. ඕකත් සාමාන්‍ය දෙයක් නිසා මම වැඩිය ගණන් ගත්තේ නෑ. මෙන්න බොලේ ඊට පස්සේ මෑන් ඒක අතක් ආමි අය්යාගේ කරට දාල අනිත් අත ටික ටික උකුල පැත්තට ගෙනියනවා. ඔය අතරේ මම ෆුල් හොල්මන් වෙලා මොකද යකෝ මේ වෙන්නේ කියලා. ආමි අයියා වැඩේට මුකුත් අකමැත්තක් නැහැ කියලා හිතපු මෑන් ඔන්න ඒ පාර අය්යා ගේ අහවල් හරියට මසාජ් පාරක් දෙන්න පටන් ගත්තා. තද නින්දේ ඉන්න ආමි අය්යත් පොඩි සද්දයක් දාල සප් එක දෙනවා . මේ මොකද්ද මේ වෙන්නේ? එක්කෝ මේ යකාත් අරූ ගේ ටයිප් එකේම එකෙක්. එහෙම නැත්නම් අර ඩෙස්මන්ඩ් මොරිස් අන්කල් කිව්වා වගේ එයාට නිල් හීනයක්‌ වත් පෙනුනා වෙන්න ඇති.

තවදුරටත් මේක බල බලා ඉඳලා හරි යන්නෑ. එත් මම මොනවා කරන්නද? හරි ආවා අයිඩියා එකක්. මෙච්චර වෙලා වහලා තිබුණා ජනේලේ මම ෆුල් ඇරියා. බස් ඒක සීය පන්නලා යන නිසා එකපාරටම හුලං පාර ආවා නිකං සැන්ඩි කුණාටුව ගැහුවා වගේ. හුලං පාර වැදුනා විතරයි ආමි අයියා දඩි බිඩි ගාල ඇහැරුනා. ඔය අතරේ අර මැන් දෑත බදලා ගේම දෙනවා. ආමි අය්යට සිහි එලව ගන්න තප්පර දෙක තුනක් යන්න ඇති. ඒක පාරටම ආමි අය්යා නැගිටලා අරූ ගේ බෙල්ලෙන් අල්ලලා තල්ලු කරලා දැම්මා නිකං ජෝන් සීනා ගේ ලොකු අය්යා වගේ. මිනිහා සීට් දෙක තුනක් පහු කරලා වීසි වෙලා ගිහින් බිම වැටුනා. ඊට පස්සේ අමාරුවෙන් නැගිටලා පොඩි හිනාවක් දාලා බසේ එකේ ඉස්සරහට ගියා. සිද්දිය දිහා රබර් ඇහැ දාල බලාගෙන හිටපු මම ඉක්මනට ජනේලෙන් එලිය බලා ගත්තා. ආමි අය්යා වටපිට බලලා සිද්දිය කව්රුත් දැක්කේ නැහැ කියලා හිතාගෙන ආයෙත් ගොරව ගොරව නිදා ගත්තා.

මට හිතුනේ එක දෙයයි. සමාජේ එක එක ජාතියේ මිනිස්සු ජීවත් වෙනවා. ඒ අතරේ ඉන්න කොට තමන් පිරිමියෙක් උනත් කාන්තාවක් උනත් ටිකක් පරිස්සමින් ජීවත් වෙන එක නුවනට හුරුයි.